del-7

Kua som skal ned på Åtvekdal er et fint stykke storfe. På Tvønnoing hadde den ingen problemer med å tilpasse seg nye omgivelser og utfordringer, en perfekt kandidat til å slippe ned på en annen planet. Den er veldressert og kalles ofte for "Aurikla Kveitkakulien".

Tuslingen klarer nesten ikke sitte stille. Han er som en tornado på en våt høst dag. Men Askeladden står fast ved simuleringsregimet sitt og kjører gjennom flere tester for hastigheter i atmosfæren. Han vil nemlig sikre kua sitt liv.

Tuslingen går ned i lasterommet for å gjere klar satelitten.

"Eg finn ikkje satelitten vår, Askeladden!", ropar han opp.

"Åja stemmer det. Eg bytte satelitten på marknaden rett før vi reiste", svarte Askeladden betenkningsfull.

"Seriøst?! Kva fekk du for den da?", ropte Tuslingen oppgjeve.

"Ei ku."

Tuslingen stirrer instenst på kua. Kua stirrer uskuldig tilbake. Plutseleg breiar det seg eit stort smil over kjeften på Tuslingen.

Tuslingen må nesten spy. Askeladden er limt til skjermen. De prøver å få kua til å lande pent og pyntelig ned på Åtvekdal i grotesk detalj. Også igjen. Også igjen. Også igjen...

Det var nokon som eigentleg skulle finne ein ideell landingsplass. Dette vert sjølvsagt satt til side, og her får vi sjå konsekvensane.